Zo lang geleden.

Hallo Draak hier. Het is 2020. En er is zoveel gebeurt. We wonen niet meer in Rotterdam, en hebben nu een tuin om in te ravotten. Er zit wel een schutting omheen maar dat is wel erg fijn. We hebben al veel avonturen mee gemaakt. Zo wilde Binkie een kikker kussen maar die schrok en Binkie ook dus ze sprongen samen een meter omhoog. Binkie en ik vinden ons nieuwe huis super en hebben zelfs al een keer in de sneeuw gespeeld. Al was dat erg koud. Binnenkort meer verhalen pootjes van ons.

Het is lang geleden....

Hallo hier is Draak weer met een nieuwsbericht.

Nee hoor ik had gewoon zin om wat te laten schrjven. Dus ik ben op de schoot van mijn huigenoot gekropen die keek me aan alsof ze wilde zeggen "hee Draak zit je niet verkeerd"
Het is ook nooit goed. (zucht)

Kleine Bink is aardig aan het groeien al heeft hij nog last van grote oren. Als hij daar nu eens mee luisterden maar nee hoor. Ik kan 10 keer op zijn miauws zeggen dat hij op moet zouten maar luisteren! ho maar.


Het is wel grappig dat we samen ondeugend kunnen zijn. Ik gooi alles op de grond voor hem en hij gaat ermee vandoor. En laatst had mijn huisgenoot de w.c deur weer eens open laten staan, nou dat was leuk. We gingen het huis versieren overal lagen slingers. Alleen de vloer dan. We kregen het trapje niet uitgeklapt anders hadden we het ook aan de muur kunnen hangen. Helaas we moeten nog een beetje groeien.

Over groeien gesproken Binkie eet niet zo goed en krijgt steeds wat anders erbij te eten. Ik krijg niks want mijn huisgenoot zegt steeds dat ik een dikke kont krijg. Miauw moet je die van haar eens zien, zou een nijlpaard jaloers op zijn. Maar ik heb er iets op gevonden. Ik heb met Binkie afgesproken dat als hij wat laat staan ik zorg dat we steeds leuke dingen gaan doen zoals in de gordijnen klimmen en op de tafel springen zodat de glasplaat gaat glijden (grijns) en dat doet hij nu. Het leven van een kat is best wel mooi.

Poot allemaal van Draakje en Binkie

Zo lief

Soms als ik jullie zie zou ik zo graag kunnen tekenen
Zodat ik niets van jullie vergeet

Maar helaas papier is niet aan mij besteed
Vandaar deze woorden, recht uit mijn hart

Pumpkin
Je foto staat op de kast
Genomen toen je nog maar pas bij me was

Je hebt een plekje in mijn hart
Dat zul je altijd blijven houden

Vergeten zal ik je nooit
Daar kan je op vertrouwen

Binkie

Oogjes die in elk voorwerp een speeltje zien
Kleine pootjes die door de kamer rennen

Oortjes die groter lijken dan ze zijn
Zo eindeloos kunnen spinnen, wat zou dat heerlijk zijn

Slapen op je schoot met een pootje onder je kopje
Waar zou je van dromen ik zou het zo graag willen weten

Zo dapper spelend met de grote poes
Je bent een kleine lieve snoes

Je kan niet praten maar weet precies wat je wilt
Als je miauwt klinkt het nog schor maar je denkt vast dat je gilt

Als ik je tegen kom en met je praat
Begin je gelijk te spinnen alsof je weet waarover het gaat


Draakje

Sierlijke dame met je witte vacht
Kan je soms aankijken met die mooie ogen

Je bent zo sierlijk als een kleine godin
Jouw aankijkend doe je in een schepper geloven

Je hebt een eigen wil en komt als jij dat wilt
Een dame die zacht miauwt en zeker niet gilt

Spelend met de kleine kat, zie ik je soms denken
Op mij kan je rekenen, ik zal je beschermen

Als je voor het raamt zit en naar buiten kijkt
Zou ik willen weten wat je denkt

Je bent wijs voor een jonge kat maar wat je vast niet weet
Is dat je me veel vreugde schenkt.

Het is zo triest

Het broertje van Draakje, Vlekkie, is vannacht overleden. Hij was aan het overgeven en gisteren zijn we nog naar de dierenarts geweest. Die zei dat er een virus onder de katten heerst. Vlekkie heeft iets gekregen omdat hij zo misselijk was en een infuus. Maar toen Danny vanmorgen wakker was vond hij hem en Vlekkie was toen al overleden.

Zulke dingen hakken erin. Danny was altijd aan het praten over Vlekkie en nu is hij er niet meer. Ik weet hoe een impact dat heeft. Je mist je maatje en je kan er niets meer aan veranderen. Het enige is dat Vlekkie in de korte tijd dat hij leefde, een goed en liefdevol huis gehad heeft. Met een huisgenootje dat dol op hem was.

Regelmatig mocht hij mee als Danny hierheen kwam en het was een grappig katertje dat het leuk vond om Binkie in zijn bek te nemen en ermee aan de wandel te gaan. Doefie zal hem ook missen; die 2 waren onafscheidelijk en Vlekkie was een prima pleegvader voor hem.

Rust zacht lieve Vlekkie, weet dat je in Danny's hart altijd een plekje zult hebben.

Hallo Draak hier!

Hoi hoi hier weer een bericht van Draakje.

Het is 10 dagen geleden dat ik naar de dierenarts moest. Ik had al behoorlijk de pest in omdat ik geen eten gehad had. Miauw!! Ik heb nog lopen zoeken naar het telefoonnummer van de dierenbescherming, want ik vond dat het niet kon. Mij geen eten geven! Bij de dierenarts aangekomen kreeg ik een prikje. Ik weet nog dat ik dacht 'als ik die persoon te pakken krijg ga ik haar flink krabbelen' maar ik kreeg ineens heel veel slaap!!!

Na een tijdje werd ik wakker en ik dacht nog van 'wow alles ziet er anders uit... beetje mistig...', maar na een tijdje ging het wat beter. De kater van mijn huisgenoot kwam mij halen en ik mocht even bij hem blijven. Binnen zat Pumpkin maar die zag er niet goed uit hoor, arm ventje.

Om een uur of 7 gingen we naar ons huisje en kreeg ik de schrik van mijn leven! Mijn poot en buikje waren geschonden. Welke mafkat had met het scheerapparaat gespeeld!? Over mijn buik liep een geschoren baan zo groot als een vierbaansweg, ik kan me nooit meer vertonen! Mijn kattenjeugd is verpest Miauwww.

Oke oke... misschien overdrijf ik wat.

Nu is alles weer een beetje goed. Ik moest nog wel voor controle en ik keek of ze niet weer iets in haar handen had waarmee ik mijn haar kon kwijtraken, maar gelukkig was dat niet het geval. Ze zei nog wel dat ik iets te slank was. Nou, doe ik daar al die oefeningen voor. Ze is gewoon jaloers!

Inmiddels is mijn broertje ook een "hakkie takkie weg zakkie" kater en is, zoals jullie hebben kunnen lezen, Pumpkin overleden. Mis dat kleine boefje.

Binkie is nu een deel van ons gezin geworden en ik merk dat ik er nu wat beter mee om kan gaan. Het is dan ook wel een aardig ventje hoor; rustig en weet denk ik niet wat kattenkwaad uithalen is. Hij kan zo rustig wachten tot iedereen wakker is en dan komt hij pas een beetje tot leven. Mijn huisgenootje zei nog "Binkie kan je zitten aankijken met zijn mooie grote ogen alsof hij vragen wil of hij eruit mag.

Mijn huisgenootje heeft vakantie en is gezellig thuis. Al moet ze eens afleren mij steeds over mijn kop te aaien... ik ben een grote meid hoor!!!!!

Mag ik me even voorstellen...

Ik ben Binkie en ik kom uit de Zwerfkatten opvang. Hoe ik daar gekomen ben weet ik niet want ik ben nog maar een kitten. Ik zat daar met mijn zusje en ik hoop dat zij ook snel een huisgenootje krijgt. Hoe het allemaal is gekomen zal ik vertellen.

We zaten gezellig te miauwkleppen met alle kittens bij elkaar. We hadden het over wie het mooist kon miauwen. Het licht ging aan en er stapten een een mensenkater en poes binnen. Ik hoorde mijn kittengenootje zeggen "Wow, die heeft rood haar!". Ze keken wat rond en er mochten een paar kittens uit. 'HMM.' dacht ik 'wat kan ik doen om er ook uit te mogen...'.

Ik maakte mijn toch al grote ogen open, en het hielp. Het deurtje ging open en ik mocht eruit. 'Yes!' Ik zat bij het mensending in haar armen en zette mijn liefste snuitje op. En zo kwam het dat ik mee mocht.

Het was een rumoerige reis. Ik hoorde steeds "Hoi Binkie", maar ik zat echt maar alleen in het mandje. Toen snapte ik pas dat Binkie mijn nieuwe naam was. Thuis gekomen zat er een witte poes naar me te staren. Jee wat een vervelend beest is dat; ze lijkt wel 20 jaar in plaats van 7 maanden. Ik hoop dat ze wat aardiger wordt hoor.

Op de kast staat een foto van een andere kitten. Ik begreep dat het Pumpkin is. Die is overleden. Ik weet best wel dat Pumpkin een speciaal plekje in het hart van mijn huisgenootje heeft. Maar ik ben ook erg lief en het gaat helemaal goed komen.

Dag kleine vriend

Helaas is Pumpkin gisteravond overleden. Tegen 12 uur begon hij onrustig te doen en na best wel een lange strijd was het voorbij.

We waren bij hem en hopen dat hij een beetje steun aan ons had. We hebben hem geknuffeld, zachtjes tegen hem gesproken en gezegd dat waar hij heen ging het heel leuk was. Misschien stom maar, dat was het enige wat we konden doen. Je staat zo machteloos. Kleine lijfje was zo moe, hij had geen kans meer.

En al was Pumpkin nog maar zo kort bij me, het was mijn kleine prinsje. Ondanks dat ik best wel eens boos op hem was omdat hij niet luisterde hield ik zo veel van dat kleine katje. Hij was een klein klimaapje. En klom regelmatig in de gordijnen en onze benen omhoog. De enige troost die ik nu nog heb is dat hij geen pijn meer heeft. Guido zei heel lief toen Pumpkin overleden was "er zit nu een klein katten engeltje op je schouder".

Dag kleine vriend

Vanaf de eerste keer dat ik je zag had je mijn hart gestolen.
Pumpkin was ook het eerste wat als naam in me opkwam toen ik je zag.
Je was zo klein, echt een schatje zoals de Engelsen bedoelen als ze Pumpkin zeggen

In het begin liep je wankel op je pootjes en klom je spinnend bij iedereen in zijn nek. En gaf je kopjes. Wat je dan alleen niet had gedaan was je wassen na het eten, dus we hebben regelmatig katteneten in ons gezicht gehad.

Draakje was in het begin best onaardig tegen je, maar je bleef steeds proberen en laatst zat je zelfs haar achterna. En gisteravond was ze je zelfs aan het likken.

Toen je ziek werd was je zo stil en eenzaam en zelfs toen kon je in het begin nog spinnen

Ik had zo gehoopt dat je beter zou worden en heb zelfs gebeden, maar mocht niet zo zijn. Nu is het allemaal voorbij. Je hebt gelukkig geen pijn meer.

We zullen in ieder geval met veel plezier aan je denken.

Dag kleine vriend: ik ga je zo missen.