Dag kleine vriend

Helaas is Pumpkin gisteravond overleden. Tegen 12 uur begon hij onrustig te doen en na best wel een lange strijd was het voorbij.

We waren bij hem en hopen dat hij een beetje steun aan ons had. We hebben hem geknuffeld, zachtjes tegen hem gesproken en gezegd dat waar hij heen ging het heel leuk was. Misschien stom maar, dat was het enige wat we konden doen. Je staat zo machteloos. Kleine lijfje was zo moe, hij had geen kans meer.

En al was Pumpkin nog maar zo kort bij me, het was mijn kleine prinsje. Ondanks dat ik best wel eens boos op hem was omdat hij niet luisterde hield ik zo veel van dat kleine katje. Hij was een klein klimaapje. En klom regelmatig in de gordijnen en onze benen omhoog. De enige troost die ik nu nog heb is dat hij geen pijn meer heeft. Guido zei heel lief toen Pumpkin overleden was "er zit nu een klein katten engeltje op je schouder".

Dag kleine vriend

Vanaf de eerste keer dat ik je zag had je mijn hart gestolen.
Pumpkin was ook het eerste wat als naam in me opkwam toen ik je zag.
Je was zo klein, echt een schatje zoals de Engelsen bedoelen als ze Pumpkin zeggen

In het begin liep je wankel op je pootjes en klom je spinnend bij iedereen in zijn nek. En gaf je kopjes. Wat je dan alleen niet had gedaan was je wassen na het eten, dus we hebben regelmatig katteneten in ons gezicht gehad.

Draakje was in het begin best onaardig tegen je, maar je bleef steeds proberen en laatst zat je zelfs haar achterna. En gisteravond was ze je zelfs aan het likken.

Toen je ziek werd was je zo stil en eenzaam en zelfs toen kon je in het begin nog spinnen

Ik had zo gehoopt dat je beter zou worden en heb zelfs gebeden, maar mocht niet zo zijn. Nu is het allemaal voorbij. Je hebt gelukkig geen pijn meer.

We zullen in ieder geval met veel plezier aan je denken.

Dag kleine vriend: ik ga je zo missen.