Mag ik me even voorstellen...

Ik ben Binkie en ik kom uit de Zwerfkatten opvang. Hoe ik daar gekomen ben weet ik niet want ik ben nog maar een kitten. Ik zat daar met mijn zusje en ik hoop dat zij ook snel een huisgenootje krijgt. Hoe het allemaal is gekomen zal ik vertellen.

We zaten gezellig te miauwkleppen met alle kittens bij elkaar. We hadden het over wie het mooist kon miauwen. Het licht ging aan en er stapten een een mensenkater en poes binnen. Ik hoorde mijn kittengenootje zeggen "Wow, die heeft rood haar!". Ze keken wat rond en er mochten een paar kittens uit. 'HMM.' dacht ik 'wat kan ik doen om er ook uit te mogen...'.

Ik maakte mijn toch al grote ogen open, en het hielp. Het deurtje ging open en ik mocht eruit. 'Yes!' Ik zat bij het mensending in haar armen en zette mijn liefste snuitje op. En zo kwam het dat ik mee mocht.

Het was een rumoerige reis. Ik hoorde steeds "Hoi Binkie", maar ik zat echt maar alleen in het mandje. Toen snapte ik pas dat Binkie mijn nieuwe naam was. Thuis gekomen zat er een witte poes naar me te staren. Jee wat een vervelend beest is dat; ze lijkt wel 20 jaar in plaats van 7 maanden. Ik hoop dat ze wat aardiger wordt hoor.

Op de kast staat een foto van een andere kitten. Ik begreep dat het Pumpkin is. Die is overleden. Ik weet best wel dat Pumpkin een speciaal plekje in het hart van mijn huisgenootje heeft. Maar ik ben ook erg lief en het gaat helemaal goed komen.