Een kattekrabbel van Draakje

Vandaag gingen Spekkie en Vlekkie met die aardige jongen mee. Ik zwaaide nog even met mijn pootje en weg waren ze. Wat was het stil zonder ze. Niemand die ik even kon plagen of aan de staart kon trekken. En tot overmaat van ramp ging mijn huisgenoot ook nog weg!!! Ik piepte en miauwde en eindelijk was ze er weer. Ik was blij en rende haar tegemoet. Gezellig in de kamer gespeeld en af en toe gekeken of ze er nog was. Om een uur of 11 ging ze naar bed, was ik weer alleen! Ik piepte een beetje in de hoop dat ze naar me toe zou komen. (ik hoorde haar wel zeggen tegen haar vriend dat als ik lang bleef klagen ze me zou komen halen) Maar mijn mama heeft me geleerd dat als het donker ik moet gaan slapen. Ik ben toen maar op de hoge stoel gekropen en met de gedachte als ik zou gaan slapen dat morgen heel snel zou komen.

Ik deed om 7 uur mijn kattenoogjes open en ik had honger nu stond er nog wel een beetje eten maar dat was van gisteren. Ik riep naar mijn huisgenoot "joehoe ik wil eten" en ja hoor het hielp. De groene sloffen kwamen de kamer in en ik kreeg een heerlijk maal. En zowaar ik ben 50 gram aangekomen. Heel normaal als je bedenkt dat Spekkie niet meer al mijn eten naar binnen schrokte.