Het is al weer 11 weken geleden dat wij weggingen en ik vraag me af of u nog wel eens aan ons denkt? Ik wel aan u hoor, soms droom ik dat ik weer heerlijk tegen u aan lig en dat u zo mij zo lief schoonlikte. En ik snap ook wel dat we te groot werden om allemaal bij u te blijven, soms zie ik mijn broetje wel eens en ook met mijn zusje gaat het goed. Ik ben geloof ik de ondeugendste van het stel. Sorry lieve mama, maar ik moet gewoon wat plagen, al ga ik soms wat ver. En ik weet ook dat jij me een tik zou geven.
Omdat ik je nooit meer ga zien - dat is nu eenmaal zo in het leven van een kat - heb ik een gedichtje voor je gemaakt:
voor mijn lieve kattenmama
Klein ben ik nog maar, en soms is het best wel wel naar zo zonder jou
zeker omdat ik van mijn kattenmama hou
Dan droom ik van het begin van mijn kattenleven
en ik zou er zomaar een pak kattenbrokjes voor willen geven
Om nog even tegen je aan te kroelen en nog even je zachte vel te voelen
je hebt ons veel geleerd zonder woorden en ervoor gezorgd dat we later stoere katten worden.
Elke avond voor ik ga slapen, doe ik mijn pootjes bij elkaar en bid tot de lieve poezenheer:
'Zorg goed voor mijn lieve poezemama, want ik hou heel veel van haar'.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten